Ակրոստիքոս գրի’ր հետևյալ բառերով՝ Հայաստան, հայրենիք։
Հիշի՛ր`
Ակրոստիքոսը բանաստեղծական ձև է, որի տողերի առաջին տառերը, վերևից ներքև կարդալիս, կազմում են որևէ բառ կամ արտահայտություն։ Օրինակ՝
Սփռվել է շուրջս մի անիմաստ լռություն….
Կ աղկանձում է շունը պատուհանիս տակ…
Ի նձ տանջում է նորից մի հիշողություն,
Զ արնվում է սրտիս մի անսահման տխրություն…
Բ ույն է դրել սրտումս թախիծն աննպատակ…
Իմ գրածը ակրոստիքոսները՝
Հ այաստանը իմ երկիրն է հարազատ։
Ա յնտեղ սարերը, բույսերը ամեն ինչն է ազատ։
Յ ասամանի անուշ հոտն է ամենտեղ։
Ա մպերը ծածկել են արևին։
Ս առուց է սղլիկ ձմռանը այստեղ,
Տ արի է անցնում ինչպես րոպե։
Ա յստեղ ամեն ինչն է թարմ,
Ն ուռը այստեղ նույնիսկ քաղցր է ոչ թե դառն։